۲۹ ارديبهشت ۰۰ ، ۱۶:۰۲
حادثه دشت برچی عامل بیداری وجدان‌ها و همبستگی دولت‌ها
در عصر شعر «لاله‌های دشت برچی» مطرح شد؛
حادثه دشت برچی عامل بیداری وجدان‌ها و همبستگی دولت‌ها
وزیر اطلاعات و فرهنگ افغانستان در عصر شعر «لاله‌های دشت برچی» عنوان کرد: حادثه دشت برچی بی‌نهایت حزن‌انگیز بود؛ اما این حادثه موجب همبستگی دولت‌ها، بیداری وجدان‌ها و ایجاد یک فضای عادی شده و از کسانی که در این راه گام برداشتند قدردانی می‌کنم.
مقاومت و ایستادگی افغانستان مستلزم یاری همسایگان
در ابتدای این نشست مهدی رمضانی بیان کرد: ما بین دو ملت ایران و افغانستان تفاوتی نمی‌بینیم. بنده از سوی نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور، تاسف و تالم این نهاد را برای حادثه‌ای که در کابل و در دبیرستان دخترانه سیدالشهدا برای فرزندمان اتفاق افتاد و برخی از آن‌ها را به شهادت رساند ابراز و اعلام می‌کنم؛ به واقع باید گفت همه مردم ایران از این اتفاق شوم متاثر شدند و نسبت به آن واکنش نشان دادند.
در ادامه این عصر شعر محمد طاهر زهیر با اشاره به این که ملت شریف افغانستان، روزهای سخت ودردناکی را می‌گذراند، عنوان کرد: شرایطی که ما در آن قرار داریم دشوار است، ما با دشمنی جنایتکار و دست‌هایی پیدا و پنهان مواجه هستیم که با هستی و حیات ما بازی می‌کند؛ با دشمن بی‌رحمی روبه رو هستیم که هیچ‌گونه رحم و شفقتی ندارد و ذره‌ای از انسانیت بویی نبرده است.
وی ضمن بیان این که یک هفته از حادثه خونین مکتب سیدالشهدا و دشت برچی می‌گذرد، اظهار کرد: دشمنان افغانستان نهایت قساوت و ددمنشی را به کار بردند؛ به واقع در چهار طرف مدرسه مین‌گذاری کردند؛ به گونه‌ای که اگر این دخترکان بی‌پناه به هر طرف بروند، از همان جهت بمب منفجر شود. آن‌ها با بی‌رحمی تمام وارد دشت پر از لاله شده و همه را با خاک یکسان کرده اند. طفلکان معصومی به کام مرگ فرستاده شدند که مثل همان لاله‌های دشت هستند؛ لاله‌های نورسیده‌ای که توسط دشمنان بی‌رحم افغانستان از زمین چیده شدند و راهی دیار مرگ شدند.
او همچنین تاکید کرد: حادثه دشت برچی بی‌نهایت حزن‌انگیز بود؛ اما از این که این حادثه موجب همبستگی دولت‌ها، بیداری وجدان‌ها و ایجاد یک فضای عادی شده و از کسانی که در این راه گام برداشتند قدردانی می‌کنم. به ویژه از ملت شریف ایران و فرهنگیان این کشور، از دست‌اندرکاران نهادهای مسئول که ما را در این فاجعه دلداری دادند قدردانی می‌کنیم. ما فراموش نمی‌کنیم که برج آزادی تهران با پرچم افغانستان مزین شده بود.
محمد طاهر زهیر در پایان گفت: افغانستان با دشمنان بی‌رحم مواجه بوده و دچار یک جنگ تحمیلی است که این جنگ علاوه بر مقاومت و ایستادگی ملت شجاع و قهرمان افغانستان مستلزم یاری و همکاری همسایگان افغانستان همچون جمهوری اسلامی ایران نیز هست.
بهای برنامه‌های غلط بیگانگان را شهدای برچی پرداختند
بهادر امینیان از دیگر میهمانان نشست «لاله‌های دشت برچی» با اشاره به حادثه‌ای که در دشت برچی رخ داد، بیان کرد: این اتفاق قلوب بسیاری از مردم آگاه و انسان‌های دردمند را جریحه‌دار کرد. در جمهوری اسلامی ایران نیز انعکاس گسترده‌ای داشت و اقشار و شخصیت‌های مختلف در مقابل این مسئله عکس‌العمل نشان دادند و می‌توان گفت میزان همدردی و پیام‌های تسلیتی که از طرف مقامات جمهوری اسلامی ایران اعم از مقامات سیاسی، نمایندگان مجلس و شخصیت‌های فرهنگ در سطوح مختلف حتی در شهرستان‌های متفاوت صورت گرفت، در نوع خود بی‌نظیر است.
او به فاجعه دانشگاه کابل و عکس‌العمل‌هایی که درخصوص آن نمایان شد نیز اشاره کرد و گفت: به گمان من ابعاد عکس‌العمل مردم ایران نسبت به حادثه دشت برچی بیشتر بود؛ از این رو که مظلومیت این فاجعه تاثربرانگیزتر از فاجعه قبلی بود.
وی افزود: ما در یک وضعیت بحرانی در افغانستان قرار داریم. متاسفانه اشغالگران خارجی که بیست سال در این کشور حضور داشتند فرصت‌های این مردم را به خود اختصاص دادند و بدون هیچ دستاوردی و با سرافکندی کشور را ترک کردند. همچنین تنها کاری که کردند این بود که با طرف‌هایی که برای مقابله با آن‌ها وارد کشور شدند معامله کردند و در معامله با آن‌ها سعی کردند امنیتی برای خود فراهم کنند.
سفیر ایران در افغانستان جسد شهدای دشت برچی را گواهی ناکارآمدی اشغالگران در این کشور دانست و گفت: بهای برنامه‌های غلط و توطئه‌های بیگانگان را مردم مظلوم افغانستان و به خصوص مردم دشت برچی و شهدای گلگون‌کفن پرداختند؛ دختران مظلومی که هرکدام برای خود امید و آرزوهایی داشتند و آروزی آن‌ها با این فاجعه به پایان رسید. این واقعه به‌قدری وحشتناک است که هیچکس مسئولیت آن را بر عهده نمی‌گیرد.
بهادر امینیان در پایان گفت: امیدواریم با تداوم راه شهدای مکتب سیدالشهدا و با گسترش فرهنگ، تعلیم و تربیت انتقام خون این عزیزان را بگیرند. جمهوری اسلامی ایران نیز در تداوم فرهنگ و راه تعلیم و تربیت، همراه مردم افغانستان است و همیشه نشان داده که ما هم خودمان را در این غم شریک می‌دانیم.
